Het is zo’n beetje de ultieme vorm van vermaak in coronatijd: je eigen land ontdekken. Wij doen er vrolijk aan mee en eigenlijk is het best leuk.

De Land Cruiser staat voor het grootste deel van de tijd spinnen te verzamelen voor de deur. Daar is ‘ie best goed in trouwens. Er is voor een spin blijkbaar niks fijners dan een mooi web maken op een Land Cruiser. Eens in de paar weken worden de spinnetjes bruut wakker geschud, als de dieselmotor wordt aangeslingerd. Want áls er een weekend is met een beetje mooi weer, proberen we erop uit te gaan. De Nederlandse zomer wil nog niet erg vlotten, maar als je goed zoekt, vind je af en toe een paar mooie dagen.

Sinds we de auto uit de stalling hebben gehaald, eind mei, zijn we vier keer op avontuur geweest in eigen land. Drenthe, de Veluwe, de omgeving van Arnhem en Brabant hebben we al afgevinkt. Met een natuurkampeerkaart (nee, die is niet voor naturistencampings…) hebben we al op mooie plekjes gestaan. Het is heerlijk wakker worden midden in het bos of tussen de landerijen. Ondertussen kunnen we alle kleine verbeteringen aan de auto en nieuwe spulletjes uitproberen.

De beste toevoeging is toch wel de luifel, waardoor we droog kunnen zitten als het regent (wat natuurlijk nooit gebeurt, want wij kamperen alleen met mooi weer). De deels verduisterde ramen achter houden de zon en gespuis buiten en de sterkere veren zorgen ervoor dat het extra gewicht beter in bedwang wordt gehouden. Op het wensenlijstje staat nog een grotere brandstoftank, maar daar wachten we nog maar even mee totdat er meer duidelijk is over wanneer we weg kunnen. Ondertussen zijn ook de laatste kleine klusprojectjes gedaan, een dempertje hier, een greepje daar, dat soort dingen. Ik denk dat we wel kunnen zeggen dat de auto klaar is. Meer klusjes bedenken kan altijd, maar het houdt een keer op… Ook de uitrusting is inmiddels compleet, we hebben nu zelfs een opvouwbaar wc-zitje om lekker in de natuur te kunnen kakken (wel eerst een kuiltje graven natuurlijk).

Naar de zon

In september gaan we nog een weekje of drie richting de zon, waar die dan ook mag schijnen op dat moment. We willen graag naar Slovenië en Kroatië, maar bij slecht weer (of coronagedoe), wijken we met liefde uit naar Italië of Zuid-Frankrijk.

Na de vakantie gaat de Land Cruiser weer in winterslaap, ergens in een boerenschuur. Een andere dan vorig jaar, want onze huidige stalling is er na een jaar alweer mee opgehouden. En dan gaan we in de winter maar eens goed nadenken over onze reisplannen. Want reizen door Zuid-Amerika lijkt voorlopig nog geen optie te zijn. Op dit moment is alleen Colombia weer een beetje open voor toeristen, de meeste andere landen zitten op slot. Chili houdt bijvoorbeeld zijn grenzen tot nader order gesloten. Als er eind dit jaar geen zicht is op verbetering op korte termijn, dan moeten we onze plannen misschien maar omgooien. Want wachten op wat (misschien) komen gaat, dat hebben we inmiddels lang genoeg gedaan.