Het licht van de koplampen weerkaatst in de plassen van het donkere grindpad. De voorlopig laatste meters met onze Land Cruiser zijn aangebroken. Aan het eind van het weggetje staat een grote schuur, waar we ons rijdende huisje het komende halfjaar gaan stallen.
Een beetje trieste aanblik is het wel. Het is aardedonker bij de enorme schuur, die midden in een modderig weiland staat. Even schiet de gedachte door mijn hoofd dat we op een Colombiaans strand hadden moeten zitten, of bovenop een berg in Peru. Maar de realiteit is dat de terreinbanden van onze Land Cruiser in de Noord-Hollandse klei staan, een paar meter onder zeeniveau.
Als de tl-lichten in de schuur aanflitsen verschijnt er een zee van witte campers. Op deze plek laten we onze auto voor in ieder geval zes maanden achter. We willen, als het allemaal kan, begin juni weer in Europa een paar weken op pad te gaan, misschien richting Scandinavië. De grote reis zit er voorlopig nog niet in, een planning daarvoor maken is zinloos. We hopen nu op het laatste kwartaal van 2021, maar het blijft een kwestie van aankijken. We moeten eerst maar eens afwachten wanneer in Nederland de vaccinaties op grote schaal gaan plaatsvinden, hoe effectief die zijn en wanneer ze in Zuid-Amerika zover zijn.
Klussen deel zoveel
Een voordeel is in ieder geval dat ik tijd heb om te klussen. De afgelopen weken ben ik bezig geweest om de auto verder af te maken. Ik heb het platform verlengd tot aan de voorstoelen, waardoor we straks, als back-up, ook kunnen slapen ín de auto. Onder het platform heb ik vakken gemaakt voor kleding, wasgoed en schoenen, drie dingen die tijdens onze proefvakantie op allerlei plekken in de auto belandden en daardoor steeds weer verplaatst moesten worden. Als de auto in juni uit de stalling komt dan gaan we nog sloten op de laden zetten, een afneembare afdekking (laten) maken voor boven de achterdeur (om te kunnen koken als het regent) en nog wat kleine aanpassingen doen. We overwegen verder nog om een grotere tank en sterkere achterveren te laten monteren en om de achterste ruiten te laten tinten. Ook wachten we nog steeds op onze luifel, maar die zal binnenkort waarschijnlijk wel binnenkomen. En dan is onze kampeerauto wel zo’n beetje klaar. Klaar voor Zuid-Amerika…






Het is een echt tiny-tiny house. Alles erop en eraan. Het is geweldig! Fijn dat ‘Tiny’ de winter een huis heeft om te overwinteren. Ben benieuwd naar het eindresultaat van alle aanpassingen.
De gedachten die door jullie hoofd schieten zoals Columbiaanse stranden, kan ik me voorstellen.
De voorzieningen die jullie op het lijstje staan, zijn hele nuttige zaken. Daar heb je nu tijd voor.
Ik hoop Bob, dat je de contactsleutel hebt afgegeven, gelet op de vele voertuigen die verder in de schuur staan.
En dan wordt het wachten op betere tijden, dat zal niet meevallen, sterkte hiermee. groetjes Jan
Geweldig hoe je het allemaal in orde gemaakt hebt Bob! Reisklaar. Ik wens jullie toe: 2021 wordt jullie jaar!
Pingback: Nederland ontdekken | On the road again