Lunchtijd. Voor ons strekt Kaap de Goede Hoop zich uit. Zo’n honderd meter onder ons beuken de golven in op de rotsen van het Afrikaanse vasteland. Opspattend zeewater vormt zich tot flarden mist die in sierlijke slierten over het land heen trekt. Het is prachtig hier, op het meest zuidwestelijke puntje van Afrika.

We hebben Kaapstad een aantal dagen geleden achter ons gelaten. We verblijven nu in Houtbay, dat op zo’n 20 minuten rijden van de stad ligt. De plek waar we zitten is prachtig, in het tuinhuisje van een typisch koloniaal huis met zo’n enorme veranda en grote geruite kozijnen. Toen we aankwamen hebben we meteen een paar dagen bijgeboekt.

Van bovenaf

Onze week in Kaapstad was heerlijk. Heel fijn om alle tijd te hebben om de stad te ontdekken. De eerste indruk die ik in de vorige update beschreef staat nog steeds, maar inmiddels weten we dat de schoonheid van de stad zit in de natuur eromheen. Er wordt gezegd dat Kaapstad met z’n Tafelberg het mooiste stadscentrum van de wereld heeft en daar zit misschien wel iets in. We zijn omhoog gelopen naar de Platteklip, zoals de bovenkant van de berg wordt genoemd. Een pittig wandelingetje, maar het uitzicht boven is prachtig. Het zijn de plaatjes die je misschien wel van Kaapstad kent, van de baai en de eindeloos uitstrekkende stad eromheen. Hier bovenop vervagen de verschillen tussen villa’s en golfplaathuisjes.

Nóg mooier is het uitzicht op de top van Lion’s Head, de ‘puist’ die naast de Tafelberg ligt. We komen vlak voor zonsondergang aan. Terwijl de stad en de bergen baden in een oranje licht, zakt de zon langzaam in de eindeloze zee. Op de terugweg omlaag zien we de lucht eerst feloranje en dan langzaam donker worden, terwijl de lichtjes in de stad aangaan. Een magisch gezicht.

Mojito met uitzicht

Beneden in de stad genieten we van de fijne restaurantjes en barretjes. Een mojito met uitzicht op de haven, een wijntje in een drukke bar tijdens Freedoms Day. We proberen het te beperken tot één alcoholische versnapering per dag, maar dat valt niet altijd mee…

Een ‘verplicht nummer’ in Kaapstad is een bezoek aan Robbeneiland, waar Nelson Mandela jaren gevangen heeft gezeten. We worden van boot naar bus en weer terug gesleept, met tussendoor een rondleiding door ex-gevangene Sipho. Hij vertelt spannende verhalen over mislukte ontsnappingspogingen en leert ons over hoe apartheid zelfs in de gevangenis plaatsvond. Zo waren de dagmenu’s van de gevangenen opgedeeld in drie categorieën: wit, gekleurd en zwart. Witte gevangenen kregen wel jam bij het ontbijt en zwarte niet. Tot op de gram was vastgelegd hoeveel suiker, vlees en brood er per categorie huidskleur werd verstrekt, waarbij zwarte mensen het minst kregen. Bizar.

Tekst gaat verder onder de foto’s.

Houtbay

Vanuit Houtbay, waar we nu zitten, ontdekken we de rest van de Kaap. Er is hier zóveel te zien en de natuur is prachtig. Uiteraard rijden we, met de huurauto die we de laatste dag in Kaapstad hebben opgepikt, de beroemde Chapmans Peak Drive. Deze slingerweg langs de kust is talloze keren als podium voor autoreclames gebruikt. Volgens velen is het de mooiste kustweg ter wereld, volgens ons is dat net iets teveel eer. Mooi is het er zeker, maar na 5 kilometer is het alweer voorbij.

Een andere must-see is de pinguinkolonie bij Boulders Beach, waar honderden pinguins op een strandje rondwaggelen en liggen te stinken. Het is broedseizoen en in de duinen rondom het strand liggen veel pinguins op een nestje met eieren of net geboren babypinguins, die bij hun moeder om voedsel bedelen. Een vermakelijk tafereeltje dat we aanschouwen alsof we alle tijd van de wereld hebben.

Goede Hoop

Gisteren hebben we Kaap de Goede Hoop en Cape Point bezocht, de twee uitstekende puntjes land in het zuidwesten van Zuid-Afrika. De naam Kaap de Goede Hoop is overigens een marketingterm uit de 14e eeuw. De eerste Europeaan die de Kaap rondde, de Portugees Bartolomeu Dias, noemde deze rots eerst Kaap van de Stormen. Maar dat klonk niet echt hoopgevend en hielp niet om investeerders warm te maken voor nieuwe reizen richting het zuiden. Daarom doopten Portugese zeevaarders het om tot de naam die het vandaag nog steeds draagt. Het hele zuidelijke gebied van de Kaap is een nationaal park, waar we een dag lang doorheen rijden en wandelen. We worden getrakteerd op indrukwekkende uitzichten als we langs de kliffen van de ene naar de andere kaap wandelen. Onderweg lunchen we op het prachtige plekje dat ik in de eerste alinea beschreef en komen we bavianen en struisvogels tegen, die rondhobbelen in het fantastische landschap.

Als ik alles zo opschrijf dan lijkt het alsof we enorm veel gedaan hebben en dat is ook zo, maar we genieten ondertussen ook van een boekje lezen in de tuin, wijnproeverijtjes bij prachtige wijngaarden en lekker rustig opstarten met een koffietje in de zon op de veranda.

Tot donderdag zijn we nog in Houtbay, daarna gaan we verder langs de kust of het binnenland in richting Stellenbosch. Welke van de twee opties het wordt hebben we nog niet besloten, heerlijk!